Ścieżki rowerowe coraz popularniejsze
Obecnie w Polsce łączna długość rowerowych szlaków turystycznych wynosi ok. 10 tys. km. W samych miastach jest ponad 1,6 tys. km ścieżek rowerowych. Na tle innych krajów Europy to wciąż niewiele, ale trend jest pozytywny, a poszczególne regiony coraz mocniej angażują się w tworzenie rowerowej infrastruktury. Powstały też pierwsze na poziomie centralnym wytyczne, które dotyczą budowy ścieżek.
Polska należy do największych krajów Unii Europejskiej. Jej powierzchnia jest niewiele mniejsza od powierzchni Niemiec. Jednocześnie nadal liczba ścieżek rowerowych pozostaje nad Wisłą zdecydowanie mniejsza względem innych państw. Przykładowo, w całej Polsce jest – jak wynika z szacunków Polskiego Stowarzyszenia Rowerowego – ok. 10 tys. km szlaków rowerowych, podczas gdy w Niemczech to mniej więcej 100 tys. km.
Jak pokazują dane pochodzące z poszczególnych regionów kraju, sytuacja ulega powoli zmianie. Coraz więcej samorządów decyduje się na inwestowanie w rozbudowę rowerowej infrastruktury. Przodują w tym Gdańsk, Toruń i Wrocław. Tylko w Warszawie w latach 2016-2017 na tego rodzaju projekty przeznaczone zostanie ok. 130 mln zł.
Dotychczas polskie władze nie stworzyły żadnych kompleksowych wytycznych, które standaryzowałyby budowę ścieżek. Dopiero niedawno Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad opublikowała dokument na ten temat. Wytyczne te odnoszą się tylko do inwestycji realizowanych na drogach krajowych, ale mogą być dobrym wzorem również dla projektów samorządowych.
W dokumencie wskazano m.in. minimalne promienie łuków na ścieżkach. Powinno to być 15 m (mierzone do wewnętrznej krawędzi łuku), a w przypadku połączeń pozwalających na zmianę kierunku ruchu – minimum 2 m. Zgodnie z wytycznymi, ścieżki powinny być pokrywane nawierzchnią z betonu asfaltowego. Określono wymóg zachowania ciągłości organizacji ruchu rowerowego (bez przerw – linii ciągłych czy przejść dla pieszych), a także zakaz stosowania kostki betonowej jako nawierzchni. Wytyczne obejmują ponadto nakaz stosowania rozwiązań umożliwiających bezpieczny zjazd ze ścieżki na jezdnię i z jezdni na ścieżkę.